12.03.2011

W jednym z wcześniejszych wpisów wspominałem o różnorodności krajów w Ameryce Środkowej. Dzisiaj trochę na temat różnorodności w ramach jednego kraju, na przykładzie Nikaragui.

Stolice miast rzadko kiedy wzbudzają mój zachwyt. Za wyjątkiem Pragi, Wiednia, Lizbony czy Paryża oraz garstki innych wielkich stolic nie bardzo lubię je odwiedzać. Podobnie wrażenia mam jak dotąd z wizyt w trzech stolicach Ameryki Środkowej, tj. San Jose (Kostaryka), Tegucigalpa (Honduras) i Managua (Nikaragua).

Jeśli idzie o to ostatnie miasto, jest ono naprawdę przygnębiające i bardzo niebezpieczne. Mimo pięknego położenia nad wielkim Jeziorem Managua oraz sąsiadujących wulkanów miasto to przypomina mi trochę getto. Olbrzymie trzęsienie ziemi w 1972, którego epicentrum było dokładnie w centrum miasta, dokonało niewyobrażalnych zniszczeń. Dotychczasowe centrum Managui, skupione w okolicach jeziora, przestało dosłownie istnieć. Niestety w wyniku niezrozumiałej polityki miejscowych władz przez dziesiątki lat zrobiono niewiele aby odbudować tę część miasta. Jednym ze zniszczonych budynków, który stoi nietknięty od 38 lat jest stara katedra, która, co ciekawe, sąsiaduje z pałacem prezydenckim (La Casa de los Pueblos).

Nie posiadając centrum z prawdziwego zdarzenia Managua jest czasem nazywana “miastem bez serca”. Ten przydomek ma też głębszy wymiar. Managua jest po prostu bardzo niebezpieczna. Niewiele jest miejsc na świecie, gdzie bałbym się uprawiać jogging biegając po ulicach.

W Managui zatrzymaliśmy się z konieczności, chcą dostać się autobusem do Hondurasu. Nasz autobus odjeżdżał z Managui o 5 piątej rano w sobotę. Mimo, że nasz hotel był tylko dwie ulice od dworca autobusowego a na przystanku mieliśmy być już o 4:15 rano, wszyscy nam odradzali spacer z bagażami do dworca. Taksówkarz z hotelu zaproponował nam podwiezienie za $12!!! Jakieś 500 m! Na szczęście inny, zaprzyjaźniony taksówkarz, który nas obwoził po mieście dzień wcześniej, przyjechał po nas z drugiego końca miasta o tak wcześniej porze za jedyne $5.

W Managui dosłownie wszystko jest owinięte drutem kolczastym. Robi to przygnębiające wrażenie. Jedyny miły punkt tej wizyty był wtedy, gdy dowiedzieliśmy się, że główna ulica oraz plac w mieście  nosi imię Jana Pawła II. A propos JPII, we wszystkich trzech krajach jest masę symboli i jego zdjęć. Ma się wrażenie, że to JPII a nie Benedykt XVI jest nadal papieżem.

Pozytywnym kontrastem w stosunku do Managui, jest piękne miasto Granada położone około godzinę jazdy autobusem na południe od Managui. Miasto to zbudowano wzorując się na pierwowzorze hiszpańskiego miasta o tej samej nazwie. To co nas urzekło to nie tylko piękna architektura starego miasta ale przede wszystkim, gościnni i otwarci ludzie.

Do jednej z licznych atrakcji Granady należą też rozmaite stragany, targi. Generalnie im mniej turystyczne miejsce, tym jest ono ciekawsze.

		Granada, Nikaragua WYŚWIETL POKAZ SLAJDÓW POBIERZ WSZYSTKIE

Poranny spacer w piżamie.

Tym wszystkim, którzy chcą się wybrać do tego uroczego miejsca bardzo też polecamy hotelik (Hotel Oasis), w którym się zatrzymaliśmy.

Dachy Granady i Oasis